درست

گلی نشد که ببوییم در بهار درست
نگفت حرف دلش را کسی به یار درست

چقدر ریخته شد اشک زیر پای درخت
قبول کن شده با خون دل انار درست

قبول کن که شکسته است پشت آزادی
نگاه کن شده با چوب سرو دار درست

نگاه کن همه جا سنگ سرد می روید
نکرده ایم در اینجا بجز مزار درست

عجیب نیست اگر محو خود شده انسان
که دور زندگی اش کرده یک حصار درست

عجیب نیست، جهان از ازل همین بوده است
نبوده هیچ زمان کار روزگار درست

کجاست گوشه ی امنی؟ کجا؟ نمی بینید-
چه می کشیم از این دوستان کار درست؟

آهای ابر سراسیمه! ابر سر به هوا!
بر این کویر برای خدا ببار درست

عبدالحسین انصاری

تحویلم نده...