غزل درد مردم

شماها فرق نوش و نیش کژدم را نمی دانید
دلیل سرخی سیب تبسم را نمی دانید

سراغ کوچه های تنگ دنیا را نمی گیرید
مسیر ساده ی شهر تفاهم را نمی دانید

چرا با لهجه ی تند تبر از باغ می گویید؟
جواب این سوال تلخ هیزم را نمی دانید

رها کردید در بهت خیابان ها هوس ها را
مگر پایان تلخ سیب و گندم را نمی دانید ؟

به ساز باد با سرشاخه های بید می رقصید
ولی شأن نزول این ترنم را نمی دانید

وضو در چشمه ی رفتار صحراها نمی گیرید
زمین خشک است و ترتیب تیمم را نمی دانید

شما آری شما لبخندهای نیشخندآلود
غم انگیز است اصلا درد مردم را نمی دانید

عبدالحسین انصاری
درد مردم
غزل
غزل اجتماعی

تحویلم نده...